Inspraak voor het konijn

We delen onze stad niet alleen met andere mensen maar ook met andere levende wezens: dieren. Die kunnen echter niet deelnemen aan het politieke proces. Ze kunnen dus ook niet inspreken om hun belangen te vertegenwoordigen.

Op 7 februari 2022 presenteerde PvdD raadslid Corina Kerkmans het eerste deel van de, door onze fractie geschreven, dierenwelzijnsnota voor Gouda: de visienota.

Om dieren bij deze gelegenheid nu wel een stem te geven maakten 4 burgers gebruik van hun inspreekrecht om namens een dier de gemeenteraad toe te spreken.

Hieronder de tekst van inspreker Renate Mols:

" Ik spreek vanavond in namens een huisdier: Het konijn.

Dat kan eigenlijk niet want “Hèt konijn” bestaat niet. Konijnen zijn namelijk allemaal verschillende individuen met ieder een eigen karakter en persoonlijkheid. Net zoals honden en katten en eigenlijk net zoals u en ik.

Konijnen zijn super makkelijke huisdieren. Ze nemen weinig ruimte in, je hoeft ze niet uit te laten, ze blaffen niet, droppen geen dode muizen op uw keukentafel en poepen niet bij de buren in de tuin. Klein als ze zijn, zijn het ook nog eens ideale dieren voor de kinderen als speelmaatje en om verantwoordelijkheid te leren.

Het ligt helaas wat anders! Konijnen zijn namelijk sociale dieren. Ze leven in de natuur in groepsverband en gaan intense banden aan met soortgenoten. Daarnaast zijn konijnen prooidieren, die veilige schuilmogelijkheden nodig hebben, extreem gevoelig zijn voor stress, een kwetsbaar spijsverteringsstelsel hebben en die, als ze ziek worden, dat niet makkelijk zullen laten merken.

Tamme konijnen kunnen minstens 10 jaar oud worden. In de praktijk halen velen de helft daarvan niet eens. Eenzaamheid en onwetendheid over hoe ziekte te herkennen en er adequaat mee om te gaan spelen daarbij een belangrijke rol.

In honderden Goudse tuinen brengen konijnen hun te korte leven door in gruwelijke eenzaamheid achter gaas in een hok, al dan niet met een klein rennetje er onder. Of ze wonen in iets minder erge eenzaamheid in een kamerkooi op een kinderkamer.

In Gouda worden konijntjes nog steeds verkocht in dierenwinkels. Kleine, schattige pluizige bolletjes waaraan nauwelijks weerstand te bieden is en die dus, voorlichting door het personeel of niet, nog steeds als impulsaankoop met ouders en een blij huppelend kind naar huis gaan.

In Goudse groengebieden lopen konijnen rond die toch een wat minder leuk speeltje voor de kinderen bleken te zijn en daarom ‘vrij’ zijn gelaten in de natuur. De gelukkigen worden gevonden en gevangen door de DAGO en naar een overvolle knaagdierenopvang in Ridderkerk gebracht. De rest wordt slachtoffer van het verkeer, roofdieren en honger…..

“Hèt konijn” bestaat niet. Maar als ik in plaats daarvan namens ‘een konijn’ een boodschap aan de Raad mag overbrengen, dan vraagt dat konijn u misschien wel het volgende:
“Wilt u bij uw visie op dieren alstublieft niet alleen kijken naar hoe mensen een dier graag zien, maar vooral even door de knieën gaan, om te kijken vanuit het perspectief en het belang van dat dier zelf. "

Hieronder kunt u het verhaal beluisteren zoals het in de raadsvergadering is verteld:
(de automatische vertaling bij dit fragment van de opname van de commissievergadering is erg slecht en daarom storend. Het beste kunt u die buiten beeld scrollen)

Lees ook het inspraak-verhaal van:

• De egel
• De vis
• Het kalf