Inspraak voor de vis

We delen onze stad niet alleen met andere mensen maar ook met andere levende wezens: dieren. Die kunnen echter niet deelnemen aan het politieke proces. Ze kunnen dus ook niet inspreken om hun belangen te vertegenwoordigen.

Op 7 februari 2022 presenteerde PvdD raadslid Corina Kerkmans het eerste deel van de, door onze fractie geschreven, dierenwelzijnsnota voor Gouda: de visienota.

Om dieren bij deze gelegenheid nu wel een stem te geven maakten 4 burgers gebruik van hun inspreekrecht om namens een dier de gemeenteraad toe te spreken.

Hieronder de tekst van inspreker Hans Beck:

"Ik spreek vandaag in namens de vis.
In het wild leven in Nederland ruim 40 soorten inheemse zoetwatervissen. En ongeveer 30 uitheemse. Sommige van deze soorten blijven hun leven lang in ongeveer hetzelfde leefgebied, anderen migreren, waarschijnlijk ook door Gouda. Daarnaast leven ontelbare tropische soorten bij mensen thuis in kommen en aquaria.

Met ruim 70 soorten, is het onmogelijk om in 3 minuten over elke soort individueel iets te zeggen. Dat zal ik dus niet doen 😉. Maar meer in het algemeen geldt dat vissen voor velen nog grote onbekenden zijn. Het zijn bovendien mysterieuze wezens waarbij het lastig is om je als mens in in te leven. Lange tijd is misschien daarom wel gedacht dat vissen geen pijn of stress ervaren, een gegeven dat inmiddels is achterhaald.
Er zijn tegenwoordig vissoorten bekend die hulpmiddelen gebruiken en die kleine constructies kunnen bouwen. Ook leert de mens steeds meer over hun communicatie. Zij communiceren met elkaar via bewegingen, geluiden, kleur- en lichtsignalen. Kortom, langzaamaan leren we steeds meer over deze dieren en individuen waarmee we samenleven.

Desondanks lopen vissen in contact met mensen behoorlijk wat risico’s voor hun welzijn, zowel bij ons in huis als in het wild. Ik noem een paar voorbeelden.

Een bekend voorbeeld in huis is de goudvissenkom. Deze ronde vorm is niet geschikt voor vissen. De kom kent grotere temperatuursverschillen dan in een gewoon aquarium, geeft geen mogelijkheden voor oriëntatie, te weinig zwemruimte, te weinig zuurstof en vrijwel geen plaats voor plantjes. Door zuurstofgebrek komen vissen die gehouden worden in een kom, vaak vroegtijdig aan hun einde. Een goudvis wordt in een kom gemiddeld twee à drie jaar oud, terwijl zij in de natuur twintig à dertig jaar kunnen worden.

In het wild komen vissen met ons in aanraking als we onze wateren gaan ‘schonen’. Voor dieren in en op het water is dit een levensbedreigende ingreep. Vissen verliezen nesten, eieren en beschutting. Bovendien kunnen zij verwond raken of zelfs stikken als het water te troebel wordt of in de bagger op de kant.

Daarnaast doen mensen aan hengelen waarbij vissen worden gezien als vermaak, maar dit heeft voor de vis veel negatieve gevolgen. Een haak door de lip of in de keel, waarna de vis uit alle macht van de haak probeert los te komen, spartelen in een 'leef'net, op de foto met de hengelaar - dat kan niet zonder pijn en stress. Veel teruggezette vissen zijn dan ook beschadigd en verwond.

Ik moet gaan eindigen, maar ik hoop u met dit korte verhaal te hebben geraakt. Vissen zijn schitterende medebewoners van onze stad en daarom vraag ik of u in uw besluitvorming voortaan rekening wilt houden met vissenwelzijn.

Onbekend zou niet langer onbemind moeten betekenen."

Hieronder kunt u het verhaal beluisteren zoals het in de raadsvergadering is verteld:

Lees ook het inspraak-verhaal van:

• De egel
• Het konijn
• Het kalf