Opiniestuk over Compaxo

Als inwoner van Gouda wil je toch graag trots kunnen zijn op alles wat typisch Gouds is. Zo ook op ‘onze bedrijven’. Maar ik denk dat de tijd voorbij is dat Gouwenaars trots zouden kunnen zijn op Compaxo. Voor zover zij dat al waren.

De reputatie van dit bedrijf kwam wel in een heel schimmig daglicht te staan, nu blijkt dat zij de demonstratie van de Farmers Defence Force (FDF) op 29 juni tijdens het debat over het landbouwakkoord hebben gesponsord. Daarmee sponsort het bedrijf een groep die geen middel onbenut laat om het eigen gelijk te halen. Ze stellen zich gelijk met slachtoffers van de Holocaust. Intimideren ministers op hun privéterrein en belagen democratische instituten. Ze vinden het ophangen van poppen en het gebruik van doodskisten geen probleem. Gooien asbest op de snelweg en steken hooibalen in brand. Kortom, FDF gebruikt angst, intimidatie en agressie als middelen om het eigen gelijk te halen.

Compaxo sponsort deze club ‘omdat minder dieren hun businesscase beïnvloedt’, zo verklaart de directeur in de Gelderlander. Waar Compaxo dus blijkbaar aan wil vasthouden is dat ze hoe dan ook minimaal 30.000 varkens per week willen blijven slachten en verwerken. Om deze cijfers nog iets preciezer te maken: elke minuut doodt en verwerkt Compaxo drie varkens en in 2,5 week tijd verwerken zij dus net zoveel varkens als dat onze stad ongeveer inwoners heeft; 75.000. Voor de export.

Hun businesscase is blijkbaar belangrijker dan dierenwelzijn. Want alsof drie varkens per seconde niet genoeg is, stapte het bedrijf zelfs naar de rechter omdat ze van de minister geen toestemming kregen om de slachtsnelheid nog wat verder op te voeren.

Hun businesscase is blijkbaar ook belangrijker dan de klimaat- en biodiversiteitscrisis die gaande is, terwijl bekend is dat een andere vorm van landbouw en minder dieren houden hiervoor een belangrijke oplossing levert.

Het bedrijf heeft heel wat overtredingen op zijn naam staan op het gebied van hygiëne en voedselveiligheid. ¹

Maar het meest absurde is dat hun businesscase blijkbaar belangrijker is dan hun eigen toekomst. Dit bedrijf bevindt zich namelijk economisch gezien op een doodlopende weg. Om mensen te kunnen blijven voeden, is de overstap naar plantaardige eiwitten een noodzaak. Veel bedrijven laten al zien dat te begrijpen en ontwikkelen nieuwe producten. “We laten geen vleesfabriek, maar een eiwitfabriek na aan onze kinderen. Verandering is nodig, anders staat het bedrijf over tien jaar buitenspel”, zeggen bijvoorbeeld de eigenaren van een vleesfabriek uit Enschede in het Financieele Dagblad.

Kortom, Compaxo zou het eigen geld niet moeten steken in de agressie van de FDF, het steeds efficiënter en systematisch doden van nog meer dieren, in lak aan onze gezondheid of in een onhoudbaar businessmodel.

Laat zij hun geld steken in lekkere, gezonde, diervriendelijke en planeetvriendelijke producten en in goede werkomstandigheden voor hun werknemers (veelal uit Oost Europese landen). Compaxo is zelf trots dat mensen in het VK groot zijn geworden met hun bacon. Inmiddels is in deze streken volop bacon verkrijgbaar die gemaakt is van plantaardige eiwitten. Ik daag Compaxo uit om binnen tien jaar trots te zijn omdat mensen in het VK hun plantaardige bacon de allerbeste vinden en ‘ermee op willen groeien’.

Dan kunnen we in Gouda misschien ook nog eens trots worden op dit bedrijf. We zijn dan trots omdat Compaxo de moed en het inzicht heeft gehad te kiezen voor een toekomstvriendelijke businesscase voor mens, dier en natuur. En zo ook stelling kunnen nemen tegen agressie en intimidatie.

Corina Kerkmans, Raadslid Gouda.

1. Bron NVWA tabellenboek Roodvlees slachthuizen met permanent toezicht januari - juni 2022. https://www.nvwa.nl/onderwerpen/inspectieresultaten-grote-roodvlees-slachthuizen/documenten/consument/eten-drinken-roken/vlees-en-vleesproducten/naleefmonitor/tabellenboek-roodvlees-slachthuizen-met-permanent-toezicht-januari-juni-2022